Η ΖΩΗ μας μοιάζει με κούνια.
Άλλοτε μας ανεβάζει ψηλά…
Άλλοτε πηγαίνει αργά και προσπαθούμε να την απολαύσουμε και
Άλλοτε γρήγορα και δε τη προλαβαίνουμε και υπάρχουν και κάποιες φορές
που μας σταματάει απότομα…
Τη κούνια στη παιδική μας ηλικία τη λατρεύουμε και ύστερα μεγαλώνοντας τη ξεχνάμε…
Τα Κδαπακια του Νοτίου ξέρουν τα πάντα για τις κούνιες…
Πως να φτάνεις ψηλά, πως να γυρίζεις γύρω, πως να πηδάς χωρίς να πέφτεις…
Ελάτε αύριο το απόγευμα να δείτε πως τα παιδιά τη ” κούνια ” – ΖΩΗ – τη παίρνουν πολύ στα σοβαρά!!!!